I love you, Cambodia - Reisverslag uit Sâmraông, Cambodja van Noa Waveren - WaarBenJij.nu I love you, Cambodia - Reisverslag uit Sâmraông, Cambodja van Noa Waveren - WaarBenJij.nu

I love you, Cambodia

Blijf op de hoogte en volg Noa

30 Januari 2016 | Cambodja, Sâmraông

De laatste keer dat ik schreef was t kerst! Daar gaan we dus verder. De dag na kerst, 26e, busje gepakt naar Battambang. In de bus zat ik naast een local vrouw, en toen we halverwege stopten om wt eten te halen, gaf ze me een van haar maïskolfen. Zo’n klein gebaar, zo’n grote impact, wat ontzettend lief. Dus ik mijn eten met haar delen, die ze met een grote glimlach ontving. Leuk!
De volgende dag in Battambang met een koppel dat ik de vorige dag ontmoette een tour gedaan. In de tuk tuk, op naar onze eerste bestemming: de bamboo train! Je zit dat op een soort vlot op wieltjes, en rijdt behoorlijk hard door t cambodjaanse landschap! Mocht er een tegenligger zijn, dan wordt er random bepaald wie van de rails af moet (er was maar 1 rail) dus soms kregen wij voorrang, maar andere keren moesten we van t karretje af, die dan snel uit elkaar werd gehaald en van de weg af werd gehaald. Ontzettend grappig om te zien!
Na de bamboo train naar een klein tempeltje. Niet heel bijzonder ofzo, maar wel gewoon leuk! Onderweg in de tuk tuk krijg je af en toe wat grappige quotes van de tuktuk driver te horen (oh my buddha! No money no honey! Look, it’s Cambodian snow (stof) )
En dan een een erg lange en hobbelige weg naar de laatste bestemming van die dag: de killing- en batcave. De killingcave zelf zat boven op een berg, dus die moesten we eerst beklimmen. Op de top een prachtig uitzicht, over de grote leegte van Cambodja. De killing cave zelf is gewoon weer lastig om naar te kijken, bizar, gruwelijk.
EN dan weer naar beneden om te wachten tot de vleermuizen uit de cave kwamen. En t waren er veel!! Pfoe! Één grote stroom, dat een paar minuten zo door bleef gaan! Ontzettend cool om gewoon ergens te zitten en daar naar te kijken!
Die avond meteen een nachtbus pakken naar Pnohm pehn, 7 uurtjes naast een wildvreemde liggen, gotta love it! en in Pnohm Pehn een ander busstation opzoeken om de volgende bus naar Sihanoukville te pakken. Daar ontmoet ik dan 2 Engelse jongens, die dezelfde kant op gingen, en toevallig ook in t zelfde hostel verbleven, dus dat was mooi, om daar verder te dag en avond mee te spenderen! Sihanoukville zelf is nou niet echt top, vooral party op t strand, veel oudere mannen met jonge Cambodjaanse meisjes… Niet echt mijn favourite plek. Maar 2 dagen later ging ik dan ook met Cindy (van mn project) naar Koh Rong, wat echt een paradijsje is! Een uurtje op de boot en je bent er al! Heerlijk sfeertje, relaxed, chille muziek, als je iets verder loopt kom je op een super mooi, wit strand terecht!
De volgende dag hebben we dan ook meteen een boottour gedaan. Deze begon door een beetje rond te varen, vervolgens ergens snorkelen. Lang niet zo mooi als op Gili, maar alsnog wel heel leuk! Vervolgens vissen! Dat was echt top! Je kreeg een soort rolletje in je hand, beetje squid aan je haakje, en wachten maar! EN als je dan wat vissen vangt, geeft dat echt zo’n goed gevoel! Later op de avond keken we de sunset op de boot, terwijl we onze eigen vissen aan t opeten waren, t goeie leven! Maar dan komt t beste van allemaal!
Toen t helemaal donker was, sprongen we t water in met onze snorkels, om vervolgens met lichtgevende plankton te zwemmen!! Wauw!! Wat was dat een top ervaring!! Boven je de prachtige sterrenhemel, terwijl je als t ware onder je ook een sterrenhemel had! Als je dan over je armen, benen, buik, whatever zou wrijven, zouden er meer sterretjes verschijnen. Terwijl je zwemt zie je ze overal . Wat een geweldige ervaring! Echt top! En om t nog beter te maken, dit was trouwens op oudjaarsdag, wat t net een tikkeltje beter maakt.

Maar toen kwam t probleem van een slaapplek zoeken, aangezien alles, maar dan ook letterlijk alles vol zat. Cindy en ik deden maar een rondje langs alle guesthouses: do you have any room left, a matres on the floor, anything? We werden al een beetje wanhopig haha, hadden in gedachten om in 1 van de chille strandstoelen te crashen, tot we werden aangesproken door een jongen en z’n vader, die zagen hoe wanhopig we eruit zagen, en aanboden om hun kamer met 2 2-persoonsbedden te delen. Helemaal top! Ik hou er van, gewoon je kamer met 2 strangers delen die je helemaal niet kent, en dat nog wel terwijl Cindy en ik er zo gevaarlijk uitzien!
De jongen was in Amerika geboren, maar de vader hier in Cambodja, en Cindy wilde een tattoo in khmer (Cambodjaans) dus dat konden we mooi aan de vader vragen! Makkelijker gezegd dan gedaan… T duurde eerst een half uur om hem uit te leggen wat we bedoelden met ‘live in the moment’ en toen moest hij het nog goed formleren. Nisaay ( de jongen) wist wel wat we bedoelden, maar kon het dan weer niet vertalen, maaar gelukkig was t uiteindelijk toch gelukt! Mooi verhaal erachter, dat ze de vertaling van haar tattoo van 2 random, aardige mensen kreeg, en de beslissing om hem te nemen had ze genomen terwijl we tussen de sterren zwommen!

Na nog een tijdje aan t heerlijke strand te hebben gelegen zijn we weer terug naar Sihanoukville gegaan, waar ik afscheid van Cindy heb genomen. Heel jammer, want heb echt leuke dagen met haar gehad, is altijd weer jammer en lastig als iemand weggaat
Zelf ben ik nog 2 daagjes gaan relaxen aan een mooi strand, om een beetje slaap te krijgen, en dan weer verder te trekken naar Kampot, een relaxed rivierdorpje, waar ik niet heel veel heb gedaan. Heb een fietstochtje gedaan met wat mensen, fietsje gehuurd voor een dollar, en fietsen maar, lekker Nederlands! Naar de rural gebieden, waar helemaal niemand was, alleen wat local people, in stilte, mooie omgeving, heerlijk! Even de drukte uit en genieten van het echte Cambodja, wat ik ook heel erg voelde in Samraong.
Na Kampot doorgetrokken naar Pnohm Pehn.. Niet echt mijn favoriete stad… Vies, groot, niet echt sfeervol. T leuke was wel dat ik met 2 meisjes had afgesproken die ik in Bali had ontmoet, dus met hun de killing fields en S21 gedaan.
De killing fields… Wauw… we kregen een audiotour, en dan loop je daar rond, in je eigen tempo met je eigen koptelefoon op, zodat je zelf kan nadenken. Dat is toch wel even aangrijpend. Verhalen van overlevenden, of van familieleden van overledenen, muziekjes, instrumental of gezongen, en gewoon informatie over de plek waar je stond. Vooral de boom, die ze gebruikten om de baby’s mee te vermoorden. ‘To cut the grass, you have to cut the roots ‘ ofterwijl, ze wilden niet dat de kinderen later wraak zouden nemen.
Ontzettend aangrijpende dag dit, je komt er niet echt vrolijk uit, heb ook van veel mensen gehoord dat ze de rest vd dag behoorlik down waren en even moesten bijkomen.. begrijpelijk..

En dan is het moment daar om mijn tijd in Cambodja achter te laten. Ik heb 2 ongelofelijke maanden gehad hier, vol prachtige momenten tussen prachtige mensen. Mijn tijd in mijn project was gewoonweg geweldig, heb veel lieve leuke mooie mensen gezien en ontmoet. EN mijn 2 weken door Cambodja heb ik ook vele mooie gezichten gezien. Al met al, Dankje Cambodja! Ik kom zeker terug (voornamelijk vanwege mijn kindjes;) )
EN nu op naar mijn volgende avontuurtje alweer, Thailand it is!!





  • 31 Januari 2016 - 00:32

    Marloes:

    Wat een mooie verhalen weer! Leuke tijd nu met je ouders op bezoek! Ik zag al prachtige foto's

  • 31 Januari 2016 - 00:32

    Marloes:

    Wat een mooie verhalen weer! Leuke tijd nu met je ouders op bezoek! Ik zag al prachtige foto's

  • 31 Januari 2016 - 07:52

    Jessie:

    Oud leuk verhaal!! We zitten nu al weer met je in Myanmar. Nou ja...je bent outfor lunch met een Fransoos (volgens mij 35??)

  • 31 Januari 2016 - 09:59

    Peter:

    Wel heel bizar om in de hostel "four rivers" (waar Sam ook heeft overnacht) in Yangon, Myanmar, je verslag te lezen en erop te reageren. Na Bangkok de tweede grote stad van ons verblijf in Azie. Typisch Aziatische stad, wat een verschil tussen rijk en arm. Wat hebben we het toch goed in dat malle koude kikkerlandje. En wat kan er nog veel verbeterd worden voor zoveel mensen. Wel geweldig dat we een stukje met je mee mogen reizen. Over een uurtje de grote stad uit en op weg naar het noorden, 10 uur in een bus, we raken langzaam gewend aan het backpacken.

  • 31 Januari 2016 - 13:23

    Oma En Opa V.W.H.:

    Het blijven geweldige verhalen!Wat zijn er toch interessante plekken op moeder aarde.
    Volgens ons blijf je genieten en heel veel ervaring opdoen.
    En sraks(of nu al) een paar weken met mamma en pappa.
    Geniet er maar van.
    Een dikke kus van
    oma en opa!

  • 31 Januari 2016 - 13:23

    Oma En Opa V.W.H.:

    Het blijven geweldige verhalen!Wat zijn er toch interessante plekken op moeder aarde.
    Volgens ons blijf je genieten en heel veel ervaring opdoen.
    En sraks(of nu al) een paar weken met mamma en pappa.
    Geniet er maar van.
    Een dikke kus van
    oma en opa!

  • 01 Februari 2016 - 21:53

    Sasja:

    Super avonturen weer! Hartstikke leuk ook dat je de verslagen bij houd, ook al loop je af en toe "achter". Hou je een reis/dag boek bij of onthoud je het gewoon allemaal. Ben benieuwd naar je verslag van Myanmar samen met je ouders. Geniet ervan!!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Noa

Actief sinds 14 Sept. 2015
Verslag gelezen: 390
Totaal aantal bezoekers 21252

Voorgaande reizen:

20 September 2015 - 15 Juni 2016

Mijn rugzak en ik

Landen bezocht: