Eerste Weekje
Blijf op de hoogte en volg Noa
25 September 2015 | Iran, Javānrūd
Nou, mn eerste echte verslag
Zondag dus op naar schiphol, lastig, om zo afscheid van iedereen te nemen. En dan zit je opeens in je eentje in t vliegtuig.. Ja dat is wel raar om te beseffen! Na een lange vlucht kom ik op t vliegveld in Jakarta aan. Daar eerst mn visum halen, beetje problemen waar precies maar raak met iemand in gesprek die me heeft geholpen. Vervolgens loop ik door en zie daar Ono met een boordje met mijn naam erop. Dit ging gelukkig wel snel, zodat we meteen door konden. Maar.. voordat we weggingen eerst nog even snel naar de wc, waar ik op mijn eerste uitdaging stuitte: de wc, lees: gat in de grond. Ja dat was wel even wennen..
Maargoed, we zitten in de auto, en Ono kan niet zo goed Engels, ofterwijl vrijwel niet, dus t was een rustige rit. Bizar is het juiste woord.. Pas dan besef ik echt dat ik helemaal alleen in een ver, vreemd land ben, voor de eerste keer. Benauwd, druk en chaotisch. Maar zodra t raampje open gaat komt de heerlijke geur binnendrijven, van wierrook, eten en dat vermengd met de hitte, echt vakantie gevoel dit.
Ontzettend veel motors en auto’s, incusief het getoeter. In het beign dacht ik nog: oh ze toeteren met de gedachte van ‘he klootzak waarom rij je als een maniak!? ‘ ala Nederland. Maar al gauw kwam ik er achter dat ze toeteren om te laten weten van ‘pas op pas op, hier kom ik’
Na 6 uur kwamen we aan in t park. Prachtig, in the middle of nowhere, back to basic. Geen internet, geen warm water, geen water uit de kraan, heel erg wennen dus.
Ik wordt verwelkomd door Alia, de Vet die hier nu al een jaar werkt. Krijg wat eten voorgeschoteld, rijst met kip en groente, en kan lekker gaan slapen. Ik kwam hier aan met de gedachte dat er wel wat vrijwilligers zouden zijn, nou dat was dus niet het geval. Even een pijnlijk realisatie momentje.. De avonden waren dus behoorlijk eenzaam.
Volgende dag hoef ik pas om 1 uur te beginnen, dus dat is fijn. Het werk dat ik doe is vooral voedsel klaarmaken, hokken schoonmaken en enrichment maken, bijvoorbeeld flessen met eten erin zodat de dieren moeite moeten doen om het eruit te krijgen.
Ik zal t maar eerlijk zeggen, de eerste dagen waren heel moeilijk, voelde me heel alleen, geen familie, andere cultuur, moeilijk in slaap komen.
Maar nu is er een Amerikaans koppel en vandaag komt er een nederlands meisje dus dat scheelt!
Gister middag bij een vd keepers achterop de motor, super snel, over wegen met kiezelsteentjes, los, vast, groot, klein. Im just gonna say it: fucking amazing! Super eng, maar dwars door de reistvelden, bananenbomen en andere prachtige natuur. Veel mensen en kleine hutjes langs de weg, heel bijzonder.
Gisteravond was er een offer ritueel gaande, wat bestaat uit het offeren van een geit die iedereen dan gaat opeten, en de hele nacht getrommel en gezang. We mochten zelf nog even meetrommel wat ontzettend gaaf is. Leuk om te zijn dat zoiets kleins, er waren maar een sutk of 8 mensen aanwezig op dat moment, zoiets belangrijks is voor de mensen hier.
En de dieren, tja ze hebben van alles! Oerang Oetangs, beren, luipaarden, panters, walibi's krokodillen, apen, vogels, schildpadden! Echt bizar gewoon!
Nou, dat was t eerste verslag dan maar weer, heb slechte internet hier, alleen op mn mobiel, dus de verslagen duren iets langer.
Groetjes aan iedereen!! Xxx
Oh, en op het park aangekomen bleek Ono helemaal niet Ono te zijn, maar een andere driver, kleine miscommunicatie dus..
Zondag dus op naar schiphol, lastig, om zo afscheid van iedereen te nemen. En dan zit je opeens in je eentje in t vliegtuig.. Ja dat is wel raar om te beseffen! Na een lange vlucht kom ik op t vliegveld in Jakarta aan. Daar eerst mn visum halen, beetje problemen waar precies maar raak met iemand in gesprek die me heeft geholpen. Vervolgens loop ik door en zie daar Ono met een boordje met mijn naam erop. Dit ging gelukkig wel snel, zodat we meteen door konden. Maar.. voordat we weggingen eerst nog even snel naar de wc, waar ik op mijn eerste uitdaging stuitte: de wc, lees: gat in de grond. Ja dat was wel even wennen..
Maargoed, we zitten in de auto, en Ono kan niet zo goed Engels, ofterwijl vrijwel niet, dus t was een rustige rit. Bizar is het juiste woord.. Pas dan besef ik echt dat ik helemaal alleen in een ver, vreemd land ben, voor de eerste keer. Benauwd, druk en chaotisch. Maar zodra t raampje open gaat komt de heerlijke geur binnendrijven, van wierrook, eten en dat vermengd met de hitte, echt vakantie gevoel dit.
Ontzettend veel motors en auto’s, incusief het getoeter. In het beign dacht ik nog: oh ze toeteren met de gedachte van ‘he klootzak waarom rij je als een maniak!? ‘ ala Nederland. Maar al gauw kwam ik er achter dat ze toeteren om te laten weten van ‘pas op pas op, hier kom ik’
Na 6 uur kwamen we aan in t park. Prachtig, in the middle of nowhere, back to basic. Geen internet, geen warm water, geen water uit de kraan, heel erg wennen dus.
Ik wordt verwelkomd door Alia, de Vet die hier nu al een jaar werkt. Krijg wat eten voorgeschoteld, rijst met kip en groente, en kan lekker gaan slapen. Ik kwam hier aan met de gedachte dat er wel wat vrijwilligers zouden zijn, nou dat was dus niet het geval. Even een pijnlijk realisatie momentje.. De avonden waren dus behoorlijk eenzaam.
Volgende dag hoef ik pas om 1 uur te beginnen, dus dat is fijn. Het werk dat ik doe is vooral voedsel klaarmaken, hokken schoonmaken en enrichment maken, bijvoorbeeld flessen met eten erin zodat de dieren moeite moeten doen om het eruit te krijgen.
Ik zal t maar eerlijk zeggen, de eerste dagen waren heel moeilijk, voelde me heel alleen, geen familie, andere cultuur, moeilijk in slaap komen.
Maar nu is er een Amerikaans koppel en vandaag komt er een nederlands meisje dus dat scheelt!
Gister middag bij een vd keepers achterop de motor, super snel, over wegen met kiezelsteentjes, los, vast, groot, klein. Im just gonna say it: fucking amazing! Super eng, maar dwars door de reistvelden, bananenbomen en andere prachtige natuur. Veel mensen en kleine hutjes langs de weg, heel bijzonder.
Gisteravond was er een offer ritueel gaande, wat bestaat uit het offeren van een geit die iedereen dan gaat opeten, en de hele nacht getrommel en gezang. We mochten zelf nog even meetrommel wat ontzettend gaaf is. Leuk om te zijn dat zoiets kleins, er waren maar een sutk of 8 mensen aanwezig op dat moment, zoiets belangrijks is voor de mensen hier.
En de dieren, tja ze hebben van alles! Oerang Oetangs, beren, luipaarden, panters, walibi's krokodillen, apen, vogels, schildpadden! Echt bizar gewoon!
Nou, dat was t eerste verslag dan maar weer, heb slechte internet hier, alleen op mn mobiel, dus de verslagen duren iets langer.
Groetjes aan iedereen!! Xxx
Oh, en op het park aangekomen bleek Ono helemaal niet Ono te zijn, maar een andere driver, kleine miscommunicatie dus..
-
25 September 2015 - 08:58
Papabeer:
Mooi en eerlijk verslag. Wij wisten natuurlijk al iets meer, hebben je net ook gezien op Skype. Wat een ervaring ! En niet zo'n goed begin. Je doet het goed, schrijft goed/mooi/beeldend. Zet hem op ! -
25 September 2015 - 09:01
Jessie:
Heee lieverd, Nou ondanks je reizen naar Vietnam Maleisie etc..is dit toch weer hele andere koek. Ben nog wel benieuwd naar fotos. Goed je te zien, naar van de heimwee...met de dag leven en we appen. Fijn dat er nu meer anderen zijn ! Daaaaag.xxxxxx
P.s. nu al heel wat ervaringen in de pocket!
-
25 September 2015 - 10:33
Marko:
Hi Noa, mooi eerlijk verslag inderdaad. Het opschrijven helpt vaak al. Je oude oom had tijdens zijn eerste backpack reis naar Latijns-America ook een "valse" start en dat is de mooiste reis van allemaal geworden en ben gesterkt uit die nieuwe levens ervaringen gekomen. En ik was toen al 23 jaar ... Komt allemaal goed en genieten ervan. -
25 September 2015 - 11:03
Tim:
Hoi zus,
Wat schrijf jij leuk zeg! Wel een beetje op je taal letten je.. Grapje natuurlijk. Schrijf alles op wat in je opkomt!
Even wennen, niks mis mee en begrijpelijk, is ook niet niks bo wat jij aan het doen bent. De meeste durven het vliegtuig al niet in..
Klinkt alsof je nu langzaam in het vrijwilligersleven rolt en ik wens je daar heel veel plezier mee!!
Ik ben jaloers.
Xx Tim
-
25 September 2015 - 11:41
Sasja:
Sluit me bij iedereen aan. Even slikken, maar het gaat allemaal goed komen!! Zoals ik al appte, ik had destijds ook momenten van "wat doe ik hier", maar is allemaal goed gekomen. Makkelijk gezegd, dat weet ik, maar geloof dat je je dat zelf nu ook al een beetje ziet (en je zit er nog niet eens een week!!) Hou vol en veel plezier met de nieuwe vrijwilligers en met de dieren natuurlijk! xx -
25 September 2015 - 11:42
Sasja:
PS Mooie foto's enne jij volgende keer ook zo'n shirt aan?!? (van die man bij het drummen, haha) -
25 September 2015 - 12:16
Oma En Opa Van Waveren Hogervorst:
Noa: wat hardstikke leuk om dit eerste verslag te lezen.
Zoals de anderen ook al schreven: wel even wennen!
Maar,dat gaat vast wel lukken.
De foto,s deden ons eigenlijk wel even herinneren aan onze vakantie op Sumatra.
Dat drukke geclaxoneer van motoren en auto's herinneren wij ons zeker ook.Wij kijken al uit naar je volgende verslag;hopenlijk net zo leuk geschreven als dieze eerste.
Goed gedaan!
Kussen van oma en opa. -
25 September 2015 - 23:37
Marloes:
Heee, Noa, wat fijn dat je die eerste dagen door bent! Super trots op je hoor! Ben benieuwd hoe het is als dat Nederlandse meisje is aangekomen. Gelukkig zijn er ook dieren, zit je tenminste niet met communicatiefouten door het taalprobleem ;-) -
27 September 2015 - 11:24
Woninkjes:
Lieve Noa,
Wat een indrukwekkend reisverslag! We hebben het met veel bewondering gelezen en hebben nu een goede indruk van jouw leven daar, ook al begint dat nog maar net. We blijven je volgen, want we vinden het erg leuk om op de hoogte te blijven van jouw belevenissen. Pas goed op jezelf, en geniet!
Lieve groet van ons allen -
27 September 2015 - 20:15
Ria:
Lieve No, wat ontzettend leuk om je ervaringen te lezen! Tís wel meteen in het diepe...we appen als het lukt! Lieve groetjes van Ria koos wies.
-
30 September 2015 - 19:56
Roosmarijn:
Menn Noa. Ja je had al laten weten dat de eerste paar dagen echt shit waren, maar het komt wel goed! Super tof dat er wat meerdere vrijwillegers zijn nu! En dat meisje is super aardig toch? Zei je gisteren.
Hoop echt dat je het naar je zin gaat hebben! Even lastig natuurlijk. En echt super tof dat je zo eerlijk en open bent! Ik vind het echt heel erg leuk dat je dit doet Noa! En goed!!
Zal elke dag aan je denken! Komt helemaal goed met jou -
30 September 2015 - 20:24
Noor:
He lieverd, ook nog even via de mail.
Mooi geschreven en mooi dat je zo open alles legt. Het komt helemaal goed!
Fijn dat er andere mensen bij zijn!
We denken veel aan je. Dikke knuf!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
