En dan moet ik Pai weer verlaten. Ik zeg t toch nog maar een keer, t is zo’n ongelofelijk heerlijke plek! Zelfs de tweede keer heb ik me geen moment verveeld! Heerlijk genoten!
Uiteindelijk ben ik met 2 Nederlandse meisjes samen de reis naar Laos begonnen! Eerst natuurlijk even afscheid van m’n groepje van Pai, met z’n allen nog even ontbeten, knuffel gegeven en dan is t tijd om verder te gaan! Met de tuk tuk naar het busstation, hop de minivan in, 3 uur rijden, uurtje stoppen, overstappen naar andere minivan, 5 uur rijden, 6 uurtjes slaap in guesthouse, hop nieuwe minivan in, de grens over, visum regelen, bus in, wachten op de slowboat, en daar gaan we! 2 dagen op de boot, helemaal prima! Je zit in oude autostoelen, over de mekong, dwars door de bergen, echt ge-wel-dig! T was voor mij wel een beetje een shock dat je zo door de natuur ging, dat heb ik wel een beetje gemist! Dus dit was voor mij helemaal mooi!
Nou, de 2e dag was wel even pittig, want t was behoorlijk koud! Maar dan ook echt koud!! Alle warme kleren die ik had snel aangetrokken, en proberen zo laag mogelijk te zitten, want die wind was de boosdoener! Uiteindelijk zelfs zo ver gegaan dat we het reddingsvest omdeden, voor dat kleine beetje extra warmte!

Nou, dan voelt t toch alsof je nu eindelijk officieel in Laos bent aangekomen! Tuk tuk naar Luang Prabang, die we met 3 engelse gozers deelden. Halverwege kwamen we nog bji een garage terecht, hoort erbij! Maar na een half uur stilstaan vragen we ons toch af of er nog leven in de brouwerij komt! Nieuwe tuk tuk geregeld dus, hosteltje in, ’s avonds naar de nightmarket, nog even een barretje doen, Yara en Joyce gingen weg, maar ik bleef nog achter, om vervolgens met die Engelse gozers naar een bowlingbaan te gaan.. Je hoort t goed, een bowlingbaan! T is dat ik er al wat verhalen over had gehoord, maar even ter info: Alle barretjes gaan om 11 uur dicht, en iedereen gaat dan massaal naar die bowlingbaan, waar nog wel alcohol wordt geschonken. Gevolg: allemaal dronken mensen die proberen te bowlen. De Engelse gozers waren zelf ook niet de nuchterste meer, dus ik denk, dat gaat 100% fout, maar nee hoor, de ene strike naar de ander..
Uiteindelijk bleven ik en een van de jongens tot het einde nog achter, om erachter te komen dat alle tuk tuks al weg waren, en wij dus als enige op straat stonden, geen idee waar we waren, niks geen google maps of iets mee. Tja..
Uiteindelijk een local aangesproken, of die ons een lift kon geven, maar die begreep natuurlijk geen ene reet engels, maar het was soort van onze enige hoop. Wij achterop, in de hoop iets dichterbij te komen. Ronddwalen, op zoek naar guesthouses, wifi, iets van een slaapplek, mensen in t algemeen. Om een lang verhaal kort te maken, na 2.5 uur, (om hald 5 dus ) en nee ik overdrijf niet, ein-de-lijk ons f*ucking hostel gevonden, helemaal verkleumd. Pfoe wat een lange avond…
Volgende dagen hebben we t stadje met de fiets verkend, wat tempeltjes af gegaan, nationaal museum in, marktjes af.
Joyce en ik zijn nog naar een cave geweest, mijn god wat koud weer! Daar hadden we weer eens geen rekening mee gehouden, wederom super mooi hoor, over de mekong! De cave zelf stond vol met boeddha’s, 4000 in totaal! Wel bijzonder dat!

Volgende dag gingen we met z’n 3-en naar het Noorden, Nong Khiaw. Wat een stressochtend! Yara was haar fietssleutel kwijtgeraakt, en die fiets moest wel echt terug want mijn paspoort lag daar, mijn was lag nog bij de wasserij en die was dicht, en de bus kon binnen 15 minuten komen. Nou ik moet zeggen, ik wordt inmiddels niet super snel meer zenuwachtig, maar dat maakte toch wel dat ik nehoorlijk begon te zweten!
Maarja, natuurlijk komt t altijd wel op z’n pootjes terecht!
Na 3 uur in een iniemini minivan, komen we aan. En waar zijn we nu weer beland! ZOoo ontzettend mooi!! Weer verbaas ik me over hoe mooi Laos is! We komen terecht in een klein dorpje, slapen in een bungalow aan de rivier, onder de mountain, voor 3 euro per persoon, met een hangmatje op het balkon, t goeie leven. Komt ie pap : Ik hou ervan!

Volgende dag zijn we naar de waterval gegaan, waar halverwege opeens een hele groep kinderen op ons af komt, en bosjes bloemen beginnen te geven. Dan komen de herinneringen van Cambodja weer boven en smelt mijn hartje weer! Uiteindelijk gebaart een meisje naar mij en naar t water. Zwemmen? Maar natuurlijk! Hoppa! Ik loop met die meiden mee, zij springen van de (kleine) waterval, ik volg, til ze op en gooi ze het water in, loop hand in hand weer terug. Als ik dan naar ze kijk, die glimlach op hun gezicht, terwijl ze heerlijk in het water spelen, daar kan ik wel ontzettend blij van worden en vind t oprecht, zonder gekkigheid, heel fijn om naar te kijken.

We zagen ook nog een vrouw die met haar gezin zich waste in de rivier, shampoo erbij, zelf tandenpoetsen. Nou dat had ik nog niet eerder gezien, dat ze ook echt tandenpoetsen. Realisatie momentje weer.

Dan lopen we samen met die kindjes t dorpje in, denk ik ‘fuck it’ en pak een van die handjes vast, en binnen een poep en een scheet hebben we allemaal aan elke hand een of twee kindjes. EN daar loop ik dan, te springen, dansen, zingen, gekke geluiden en gezichten maken. Echt een mooi moment dit. Joyce en Yara vonden dit ook helemaal super, dus mooi moment om dit te delen, er samen later nog over te praten!

Volgende dagje gaan we weer een stukje verder, nog een uurtje met de boot naar Muong Gnoi, een ander dorpje. Hier besluiten we dan wat daagjes te blijven, even te relaxen, ook wel lekker! Heerlijk bungalowtje, voor 3 eurie weer, wederom aan t water. In t dorpje zelf kon je niet heel veel doen, eigenlijk niks, maar dat was juist zijn charme. Zijn nog naar een monnik geweest, die ons wat info kon vertellen over zijn leven en zijn geloof, dat was wel super interessant om even te horen!! Goed engels kon die!
De volgende dag zijn we naar een dorpje gelopen, mini trekking, t dorpje zelf was echt een authentiek dorpje, 200 mensne in 14 huizen. Even bijzonder om dat te zien, hoe ze in the middle of nowhere leven!
De walk back lekker met z’n 3en kletsen, gaat echt super goed, makkelijk in t nederlands, en de gesprekken, tja, die worden inmiddels misschien iets te vertrouwelijk haha, maar fijn dat t zo goed gaat!!

En dan gaan we weer terug, wat vertraging omdat er net 2 plekken vrij waren in de bus, ipv 3, maargoed, zo gaat dar hier, en hop we zijn weer terug in Luang Prabang!
Dit keer voor 2 daagjes, waarvan 1 naar de gewelduge waterval, man man wat mooi! Heerlijk koud, maar zo blauw! Niet helder, maar mat blauw, door een of ander stofje, wat echt een geweldig effect geeft, met vershillende plateaus!
’s avonds wederom bowlen, dit keer gewoon de tuk tk terug genomen, ja ja mensen ik leer van mn ‘fouten’ en dan de volgende dag alweer hop naar… Vang Vieng!

Dikke smakkerd van deze knapperd ;)